Een roadshop is géén drankgelegenheid waar kansspelen mogen uitgebaat worden

De Kansspelwet van 7 mei 1999 bepaalt dat maximaal twee kansspelen mogen worden geëxploiteerd in drankgelegenheden waar drank, ongeacht de aard ervan, wordt verkocht voor gebruik ter plaatse - mits men beschikt over een vergunning klasse C. Een typisch voorbeeld hiervan zijn bingo-automaten in een café.In arrest nr. 213.886 van 16 juni 2011 sprak de Raad van State zich uit over de invulling van het begrip "drankgelegenheid".De Kansspelcommissie had de vergunning klasse C ingetrokken van een "roadshop" toen zij vaststelde dat het niet om een echte drankgelegenheid ging. Het betrof een winkel naast een benzinestation (al kon er niet voor de tankbeurten betaald worden) waarin onder meer snacks, sigaretten en drank verkocht werd. Er stonden enkele tafeltjes, zodat het koopwaar ter plaats kon worden genuttigd. De uitbater van de roadshop vond de intrekking onterecht en stelde dat de roadshop onder het begrip "drankgelegenheid" van de Kansspelwet viel.De Raad van State verwierp de vordering van de uitbater. De Raad wees in het arrest van 16 juni 2011 op het principiële verbod op kansspelen dat de wetgever heeft opgelegd en waarop de verschillende vergunningsstelsels een uitzondering zijn die strikt moet worden toegepast. Verwijzend naar de parlementaire bespreking stelt de Raad dat met drankgelegenheden café's worden bedoeld waarbij de hoofdactiviteit bestaat uit de consumptie van drank ter plaatse.Dat de uitbater van de roadshop bij de aanvraag van de vergunning een attest van de burgemeester had gevoegd waarin sprake was van een drankgelegenheid én dat de Kansspelcommissie en vergunning had toegekend, maakte volgens de Raad van State geen inbreuk uit op het vertrouwensbeginsel.Het arrest nr. 213.886 werd nog niet gepubliceerd, maar zal beschikbaar worden gesteld op de website van de Raad van State. Ref: PUB502171.